یکی از شبهات رایج وارد شده به قرآن کریم از سوی سایت‌ها و صفحات معاند و جریان‌های آتئیست و ضد اسلامی این است که چرا در آیات ۴ و ۵ سوره سجده اشاره شده است که جهان در شش روز آفریده شده است

 سوره سجده آیه ۴ و ۵:

اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَکُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِیٍّ وَلَا شَفِیعٍ أَفَلَا تَتَذَکَّرُونَ ﴿۴﴾یُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَهٍ مِمَّا تَعُدُّونَ ﴿۵﴾

خدا کسى است که آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است در شش هنگام آفرید آنگاه بر عرش استیلا یافت براى شما غیر از او سرپرست و شفاعتگرى نیست آیا باز هم پند نمى‏ گیرید (۴)کار را از آسمان تا زمین اداره مى ‏کند آنگاه  در روزى که مقدارش آن چنان که شما  برمى ‏شمارید هزار سال است به سوى او بالا مى ‏رود (۵)

نکته اول این است که قرآن کریم به نظریه نسبیت قائل است و شش روز اشاره شده در قرآن الزاماً به شش روز زمینی اشاره ندارد و می‌تواند به شش دوره اشاره داشته باشد و همچنین شش روز زمینی با شش روز برای آفریدگار جهان بسیار متفاوت است که در لینک به آن اشاره کرده‌ایم، حال باید گفت که رایج‌ترین نظریه که به وجود آمدن جهان ما اشاره دارد بیگ بنگ یا انفجار بزرگ است که مورد تأیید بیشتر دانشمندان است، دانشمندان درباره مراحل بعد از نفجار بزرگ طبقه بندی های مختلفی را می‌نمایند ولی رایج‌ترین نوع طبقه بندی دارای شش مرحله است که به برسی سه مدل طبقه بندی شش مرحله‌ای می‌پردازیم:

نمودار فوق یکی از نمودار های رایج درباره مراحل شکل گیری جهان است

مرحله اول: انفجار بزرگ و تورم کیهانی (۰ تا ۱۰⁻³² ثانیه)

در این مرحله ابتدایی، انفجار بزرگ (Big Bang) رخ می‌دهد که آغازگر آفرینش زمان، فضا و ماده است. پس از این رویداد، جهان به سرعت دچار تورم می‌شود و در کسری از ثانیه، ابعاد آن به‌طور نمایی گسترش می‌یابد. در همین زمان، انرژی خالص به ذرات بنیادی مانند کوارک‌ها، گلوئون‌ها، بوزون هیگز، میون‌ها و نوترینوها تبدیل می‌شود. این وضعیت به “سوپ کوارک-گلوئون” معروف است.

مرحله دوم: شکل‌گیری ذرات زیراتمی و آغاز نظم ماده (۱۰⁻³² ثانیه تا ۱ ثانیه)

با کاهش تدریجی دما، ذرات بنیادی به یکدیگر متصل شده و پروتون‌ها و نوترون‌ها (باریون‌ها) شکل می‌گیرند. در این زمان، دمای کیهان به حدود ۴ تریلیون درجه سانتی‌گراد می‌رسد. این فرآیندها پایه‌گذار ساختار اتمی در جهان آینده خواهند بود.

مرحله سوم: دوران انجماد بزرگ و تشکیل اتم‌های ابتدایی (۱ ثانیه تا ۳۰۰ هزار سال)

در این بازه، کیهان با از دست دادن تدریجی انرژی، وارد دوره‌ای به نام “انجماد بزرگ” می‌شود. با سرد شدن جهان، ذرات باردار به هم می‌پیوندند و اولین اتم‌های ساده مانند هیدروژن و هلیوم شکل می‌گیرند. فوتون‌ها آزاد می‌شوند و جهان برای نخستین بار شفاف می‌گردد؛ این مرحله با تابش پس‌زمینه‌ی کیهانی (CMB) مشخص می‌شود.

مرحله چهارم: تشکیل عناصر سبک، یون‌ها و مولکول‌ها (۳۰۰ هزار سال تا ۱ میلیارد سال)

با پراکندگی فوتون‌ها و ذرات یونیزه‌شده در فضا، واکنش‌هایی رخ می‌دهد که منجر به ایجاد اتم‌ها و مولکول‌ها می‌شود. جهان دیگر تاریک نیست و نور و ماده به‌تدریج ساختارهایی را شکل می‌دهند. عناصر سبک در سراسر کیهان پخش می‌شوند و زمینه برای تشکیل ساختارهای بزرگ‌تر فراهم می‌گردد.

مرحله پنجم: تولد ستارگان و کهکشان‌های اولیه (۱ تا ۱۲ میلیارد سال پس از انفجار بزرگ)

با فشرده شدن گازها و گرد و غبار کیهانی، ستارگان اولیه به وجود می‌آیند. از تجمع این ستارگان، کهکشان‌های اولیه شکل می‌گیرند که بسیار فشرده‌تر و بزرگ‌تر از کهکشان‌های امروزی بودند و فاصله کمی از یکدیگر داشتند. این کهکشان‌ها به عنوان ستون‌های اولیه‌ی معماری کیهان عمل کردند.

مرحله ششم: گسترش جهان و شکل‌گیری کهکشان‌های امروزی (۱۲ تا ۱۴ میلیارد سال و تا اکنون)

در این مرحله، جهان به گسترش خود ادامه می‌دهد و کهکشان‌های اولیه از یکدیگر فاصله می‌گیرند. از درون این ساختارها، کهکشان‌ها، منظومه‌های خورشیدی و سیارات شکل می‌گیرند. در این فاز، حیات نیز به وجود آمده و موجودات زنده، از جمله انسان، بر سیاره‌ی زمین ظاهر می‌شوند.مساله گسترش کائنات در در سوره ذاریات و یوسف نیز آمده است.