زمانی که یک ستاره در فضا به پایان عمر خود می رسد فروپاشی ستاره از هسته آن شروع میشود و سپس در طی انفجارهای قدرتمند اتمی گاز و مواد درون ستاره را به محیط اطراف پخش میکند که نکته جالبتر این است که بخشی از مواد پخش شده از ستارگان اجزای بدن ما انسان ها را تشکیل میدهد.

شکلی که فروپاشی یک ستاره می تواند پدید آورد یک هسته فشرده است که معمولا بعدها به سیاهچاله یا ستاره نترونی تبدیل میشود و گازهای اطراف آن است که با توجه به مواد تشکیل دهنده ستاره اشکال مختلفی را می توانند داشته باشند.

مثلا تصویر زیر مربوط به سحابی چشم گربه(ان جی سی ۶۵۴۳)است که در صورت فلکی اژدها در فاصله ۳.۳ هزار سال نوری زمین قرار دارد،این سحابی در ۱۵ فوریه ۱۷۸۶ توسط ویلیام هرشل ستاره شناس شهیر انگلیسی کشف شد.

در مرکز سحابی سحابی نترونی قرار دارد که ۱۰۰۰ سال قبل پوشش بیرونی خود را از دست داده است و گازهای آن به بیرون نشت کرده است و شکلی شبیه به یک گل رز را تشکیل داده است.

حال یک مورد دیگر که می توان به آن اشاره کرد زمانی که یک ستاره هم وزن خورشید باشد و به پایان عمر خود نزدیک شود به یک غول سرخ تبدیل میشود و همجوشی هسته ای در لایه بیرونی اش به وسیله هیلیوم ها و هیدروژن های اتفاق می افتد و لایه بیرونی خود را به فضا پرتاب میکند در حالی که هسته درونی اش بیشتر به داخل خود کشیده میشود.

دو تصویر زیر مربوط به سحابی NGC 6369 هستند که در فاصله ۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰ سال نوری زمین قرار دارند،که توسط تلسکوپ فضایی هابل رصد شده اند این سحابی یک غول سرخ است که پس از انفجار پرتوهای ماورا بنفش و گازها را در طولی به فاصله یک سال نوری به بیرون پرتاب میکند،و در فرآیندی که در منبع لاتین هم تحت عنوان یونیزه شدن از آن نام برده شده است اتم های پر انرژِ با اشعه ماورا بنفش ترکیب و یونیزه شده و گازی را به رنگ سرخ رنگ را پدید می آورد.قسمت های قرمز اتم های نیتروژنی است که تنها یک الکترون را از دست داده اند.[منبع لاتین از سایت تلسکوپ فضایی هابل]

در سوره مبارکه الرحمن آیه ۳۷ نوشته شده است:

فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ وَرْدَهً کَالدِّهَانِ ﴿۳۷﴾

انصاریان: و ناگهان آسمان بشکافد و چون چرمی سرخ رنگ و گلگون شود.
خرمشاهی: آنگاه که آسمان از هم بشکافد و چون گل سرخ و روغن گداخته باشد
فولادوند: پس آنگاه که آسمان از هم شکافد و چون چرم گلگون گردد
قمشه‌ای: پس آن‌گاه که آسمان شکافته شود تا چون گل سرخ گون و چون روغن مذاب و روان گردد (آن روز سخت هولناک از گنه پشیمان شوید).
مکارم شیرازی: در آن هنگام که آسمان شکافته شود، و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناکی رخ می‏دهد که تاب تحمل آنرا نخواهید داشت).

واژه “وَرْدَهً” در عربی به معنی گل رز است

نکته در بالا به غول سرخ اشاره شده است در برخی از ترجمه ها نیز به رنگ سرخ و گلگون اشاره شده است که می تواند به غول سرخ نیز ارتباط داشته باشد.

یک نکته در برخی از سایت های شبهه افکن این مساله مطرح میشود که این رنگامیزی حاصل سلیقه انسانی است و درنتیجه آیه فاقد مساله علمی است باید این را مطرح کرد که اولا در همه ترجمه ها از واژه گل سرخ استفاده نشده است و ثانیا ناسا در این تصویر بر اساس تفاوت غلظت مواد نشت شده دست به رنگامیزی زده است و بدون تردید ترکیب قسمت های سرخ رنگ و سبز رنک با هم متفاوت هست و حتی اگر این رنگامیزی را با سلیقه خودمان نیز رنگامیزی کنیم شکل گل را پدید می آورد و هیچ تفاوتی در اصل ماجرا نمی کند.تصویر زیر یک رنگامیزی دیگر از این سحابی است.

نکته دیگر این است که در برخی از ترجمه ها از واژه روغن مذاب استفاده شده است که این مساله کاملا از دیدگاه علمی صحیح است زیرا پس از فروپاشی ستاره مواد موجود در مرکز آن به دلیل حرارت تا حدی ذوب و گداخته میشوند و سپس به محیط پرتاب میشوند.

یک لحظه بیندیشیم!

اگر قرآن کتاب و معجزه الهی نیست چگونه ۱۴۰۰ سال قبل که هیچ تلسکوپی وجود نداشته است توانسته است توصیف چنین دقیقی از نحوه فروپاشی ستارگان کند؟