پارگی بزرگ یا Big Rip یکی از نظریههای پایان جهان در حوزه کیهانشناسی است که به نقش انرژی تاریک در گسترش جهان میپردازد. انرژی تاریک نیروی ناشناختهای است که باعث میشود انبساط جهان نهتنها ادامه پیدا کند؛ بلکه با سرعتی فزاینده پیش رود. اگر انرژی تاریک رفتاری داشته باشد که توان آن بهمرورزمان افزایش یابد، ممکن است جهان در نهایت با فروپاشی ناگهانی و فاجعهآمیز مواجه شود.
در این سناریو، روند نابودی جهان به شکلی تدریجی اما پرشتاب صورت میگیرد. ابتدا، کهکشانها که تاکنون تحتتأثیر گرانش در کنار یکدیگر باقیماندهاند، از هم جدا میشوند، چراکه دیگر توان مقابله با انبساط فضا را نخواهند داشت. پس از آن، این انبساط درون کهکشانها نیز شدت مییابد و ارتباط گرانشی میان ستارهها و سیارات از بین میرود. با افزایش شتاب انبساط، حتی ساختارهای کوچکتر نیز تاب تحمل را از دست میدهند؛ ستارهها فروپاشیده و مدار سیارات نابود میشوند.
در مراحل پایانی این فرایند، انرژی تاریک چنان قدرتمند خواهد بود که نیروهای الکترومغناطیسی نیز توانایی نگهداری اتمها را نخواهند داشت؛ بهطوری که الکترونها از هستههای اتم جدا شده و ماده کاملاً متلاشی میشود. در نهایت، درست پیش از پایان کار، خود بافت فضا – زمان به شکل کامل دچار پارگی میشود و هیچ نوع ساختار یا ذرات بنیادی باقی نخواهد ماند. بر اساس پژوهشهای کیهانشناسان اگر انرژی تاریک واقعاً چنین ویژگیای داشته باشد، پارگی بزرگ ممکن است در آیندهای بسیار دور، میلیاردها سال دیگر رخ دهد. به همین دلیل، این پایان فرضی بسیار فراتر از زمان خاموششدن ستارهها یا پایان عمر منظومه شمسی قرار دارد.
در آیات مختلفی از قرآن کریم به این مساله اشاره شده است:
در سوره مریم خداوند متعال فرموده اند
تَکَادُ السَّمَاوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا ﴿۹۰﴾نزدیک است آسمانها بخاطر این سخن از هم متلاشی گردد، و زمین شکافته شود و کوهها به شدت فرو ریزد! (۹۰)
در سوره سوره ۶۹: الحاقه خداوند متعال فرموده اند:
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّهً وَاحِدَهً ﴿۱۴﴾ فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَهُ ﴿۱۵﴾ وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَهٌ ﴿۱۶﴾
و زمین و کوهها از جا برداشته شوند و یکباره درهم کوبیده و متلاشی گردند، (۱۴) در آن روز «واقعه عظیم» روی میدهد! (۱۵) آسمانها از هم میشکافند و سست میگردند و فرو میریزند. (۱۶)
با برسی تطبیقی متن علمی و آیات قرآن بهخوبی روشن میگردد که هر دو به فروپاشی یکباره و ناگهانی در لحظه قیامت و فرور ریختن جهان اشاره مینمایند و قرآن کریم سناریوی Big Rip را برای فروپاشی جهان نیز پیشبینی کرده است همچنین در آیه شانزده سوره مریم شکافت شدن و سستشدن آسمانها اشاره به انبساط بزرگ و پارگی فضا و زمان دارد که در متن علمی نیز به آن اشاره شده است، بطور دقیقتر با انبساط جهان هستی و فاصلهگرفتن کهکشانها از هم دیگر بافت جهان هستی همانند پارچهای که کشیده شود سست خواهد شد و این آیات که در ۱۴۰۰ سال قبل نازل شد کاملاً با نظریههای امروز دانشمندان بر اساس یافتههای علمی دررابطهبا پایان کار جهان تطابق دارد که نشانگر این است که قرآن کریم فرستاده آفریدگار جهان هستی و حضرت محمد (ص) پیامبر بر حق او است.
میلاد با سعادت رسول اکرم و امام جعفر صادق (ع) گرامی باد.
