دیدگاه قرآن کریم درباره منشا آبهای کره زمین

درباره منشا آب بروی زمین سه نظریه اصلی وجود دارد؛

نظریه اول این است که آب از فضا توسط دنباله دارها به زمین حمل شده است و پس از تشکیل زمین در ۴/۵ میلیارد سال قبل دنباله دارها با برخورد به سطح زمین باعث سردتر شدن کره زمین و تشکیل دریا ها و اقیانوس ها شده اند.

دنباله دارها گلوله های برفی کیهانی هستند که از گازهای منجمد و برف و گرد و غبار تشکیل شده اند و بزرگی آنها گاهی به اندازه یک شهر بزرگ است.بخش قابل توجهی از آب منظومه شمسی را دنباله دارها تشکیل میدهندبسیاری از دانشمندان معتقد هستند که بخش قابل توجهی از آب اولیه اقیانوس ها را دنباله دارها تشکیل میدهند[۱]

نظریه دوم نیز میگوید که ضعیف تر است آب توسط فعل و انفعالاتی در داخل کره زمین تشکیل شده است،ولی نظریه دوم نیز تاکید میکند که مواد آلی سازنده آب و حیات(مخصوصا هیدروژن)توسط شهاب سنگ ها به زمین آمده اند.یعنی در این نظریه نیز منشا هیدروژن که عنصر اصلی تشکیل دهنده آب است فرا زمینی است.

نظریه سوم نیز که پذیرفته شده تر است میگوید بخش اعظم آب زمین(حدود هفتاد درصد)توسط شهاب سنگ ها به زمین حمل شده اند و بخشی از آن نیز توسط فعل و انفعالاتی در داخل خود کره زمین تشکیل شده است.

دلیلی که برای اینکه اثبات شود دنباله دارها آب را با خود به کره زمین حمل کرده اند مشاهدات متعدد از دنباله دارهای حاوی آب در فضاست مثلا دنباله دار هارتلی ۲ طولی در حدود ۲ کیلومتر را دارد و مقدار قابل توجهی از آب سبک را که در اقیانوسی زمین یافت میشود را دارا می باشد.[۲]

هرشل در مطالعات خود درباره هارتلی ۲ و سایر دنباله دارها در یافت که نسبت آب سنگین دنباله دار هارتلی ۲ به نسبت آب سبک این دنباله دار با مقدار آب سبک موجود در اقیانوس های ما مطابقت دارد.

درسوره کهف آیه ۴۵ نوشته شده است که:

وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا کَمَاءٍ أَنْزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِیمًا تَذْرُوهُ الرِّیَاحُ وَکَانَ اللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ مُقْتَدِرًا ﴿۴۵﴾

زندگی دنیا را برای آنها به آبی تشبیه کن که از آسمان فرو می‏فرستیم، و به وسیله آن گیاهان زمین، سرسبز و درهم فرو می‏روند، اما بعد از مدتی می‏خشکند، به گونه‏ ای بادها آنها را به هر سو پراکنده می‏کنند، و خداوند بر هر چیز توانا است (۴۵)

حال ممکن است که این ابهام به این آیه گرفته شود که مفهوم این آیه تنها به باریدن باران اشاره دارد ولی واژه باران در عربی “تمطر”است و نوشته نشده است که می بارانیم یا باران را نازل شکرده ایم و در این آیه از واژه ءٍ أَنْزَلْنَاهُ استفاده کرده است که این واژه در سوره قدر نیز برای نزول قرآن استفاده شده است ولی از واژه أَصَابَ به معنی باران یا فرستادن باران در سوره بقره آیه ۲۶۴ و سوره روم آیه ۴۸ و از واژه وَأَمْطَرْنَا به معنی می بارانیم یا باران می فرستیم(که معمولا به باران سنگ اشاره دارد) در آیه ۱۷۳ سوره شعرا آیه ۵۸ سوره نمل استفاده شده است.در این آیه از وازه انزلنا استفاده شده است که واضح است که خداوند قرآن را نیز از آسمان کره زمین نازل نکرده است.

منابع این متن:

Comets and Meteorites, Water in[1]

]Is Earth part comet?[2]