بارها در پست های قبلی اشاره کرده ایم که یکی از فرضیه های موجود درباره مبدا جهان ما این است که بعد از انفجار بزرگ بخشی از تکینگ(ماده) یک جهان مرده دیگر به جهان ما انتقال یافته است و طبق گفته کتاب تاریخچه تقریبا همه چیز اشاره شده است آن مقدار تکینگ میلیاردها برابر شده است و این یعنی مساله آفرینش توسط آفریدگار را اثبات می نماید.
حال جالب است بدانید که برطبق نظریات فیزیکدانان سیاهچاله ها به دلیل اینکه بعنوان بریدگی های بعد فضا و زمان ما محسوب میشوند می توانند بعناون پلی بین دوجهان موازی باشند،که البته می تواند تکینگ های یک جهان مرده قبلی را به جهان ما منتقل کند.
حال فرض کنید روزی فرا برسد که عمر جهان ما به پایان رسیده است،این چرخه قابل تکرار است و آن جهان مرده قبلی می تواند جهان ما باشد که از دل آن یک جهان جدید متولد میشود.
قبلا در نوشته ای به بیگ کرانچ اشاره کردیم که روند گسترش کائنات برعکس شود،یکی از نتایج این فرآیند فشرده شدن جهان و بلعیده شدن ستاره ها و سیاره های بیشتری را می بلعند و بزرگتر میشوند و تعداد سیاهچاله ها که بعنوان(بریدگی هایی در بعد فضا و زمان در نظر گرفته میشوند)به طور متناوب تا زمانی که جهان مرده ما به پایان برسد و انفجار بزرگ دیگری رخ بدهد و جهان جدیدی متولد شود ادامه خواهد یافت.
حال به سوره التکویر مراجعه میکنیم:
وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿۱۱﴾وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿۱۲﴾وَإِذَا الْجَنَّهُ أُزْلِفَتْ ﴿۱۳﴾
و چون آسمان پاره پاره گردد ﴿۱۱﴾و چون دوزخ فروزانده گردد﴿۱۲﴾: و چون بهشت نزدیک آورده شود
یک نقطه واژه کُشِطَتْ در ترجمه های مختلف قرآن به چند صورت مختلف ترجمه شده است ولی اگر شما به واژه نامه مراجعه کنید برگردان فارسی آن دقیقا پاره پاره میشود.که ترجمه آقای خرم شاهی بصورت دقیق تر گنجانده شده است،اما شاه بیت بعدی که بصورت استعاره وار گنجانده شده است آیه دوازدهم است بعد از آیه یازدهم که به پاره پاره شدن آسمان یعنی سیاهچاله اشاره دارد در آیه دوازدهم به واژه فروزانده شدن اشاره شده است که می تواند به یک انفجار بزرگ بعدی پس از مرگ جهان ما و متولد شدن یک جهان دیگر از دل آن که آن جهان موازی دوزخ می تواند باشد اشاره دارد.در انفجار بزرگ نیز جهان به یک باره فروزنده شد و دچار یک تورم کیهانی شد.
به تصویر فوق توجه کنید در آیه سیزده به نزدیک تر آورده شدن بهشت اشاره شده است،در یک مدل از جهان های موازی فیزیکدانان اشاره میکنند که جهان های موازی می توانند بصورت حباب هایی در فضا معلق باشند حال اگر بهشت را یک جهان موازی با وسعت بسیار بیشتر و قوانین فیزیکی متفاوت تر در نظر بگیریم،این آیه از دیدگاه علمی کاملا صحیح است زیرا بهشت نیز می تواند بصورت حبابی در فضا معلق باشد.در سوره حمد نیز خداوند می فرمایند سپاس خداوند آفریننده جهان ها که اشاره دارد جهان های زیادی وجود دارند.
