زمانی که اجسام با سرعتی نزدیک به نور حرکت می‌کنند، ظاهر آن‌ها برای ناظران بیرونی دچار تغییرات عجیبی میشود. این پدیده ناشی از نظریه «نسبیت خاص» اینشتین است که بیان می‌کند در سرعت‌های بالا، زمان به آرامی می‌گذرد و طول اجسام کوتاه‌تر به نظر می‌رسد. اتساع زمان: وقتی یک جسم با سرعت بالا حرکت می‌کند، زمان برای آن به کندی می‌گذرد. این پدیده در فناوری‌هایی مانند GPS اهمیت زیادی دارد. اجسامی که با سرعت زیاد حرکت می‌کنند، از دید ناظر بیرونی کوتاه‌تر به نظر می‌رسند. اما فردی که درون جسم قرار دارد هیچ تغییری در اندازه احساس نمی‌کند. در سرعت‌های نزدیک به نور، اجسام تنها فشرده نمی‌شوند بلکه به نظر می‌رسد که چرخیده‌اند. این اثر به دلیل تفاوت در زمان رسیدن نور از نقاط مختلف جسم به چشم ناظر ایجاد میشود. به عنوان مثال اگر از یک سفینه مکعبی در حال حرکت با سرعت بالا عکاسی کنید، به دلیل تفاوت زمانی در رسیدن نور از گوشه‌های مختلف، تصویر نهایی سفینه به صورت چرخیده نمایش داده میشود.
شبیه‌سازی آزمایشگاهی:
از آن‌جا که دستیابی به سرعت نور برای اجسام بزرگ در عمل ممکن نیست، پژوهشگران دانشگاه وین با استفاده از شبیه‌سازی این پدیده را بازسازی کردند. در این آزمایش: با کاهش ظاهری سرعت نور به ۲ متر بر ثانیه، امکان مشاهده‌ی بازتاب‌های نوری فراهم شد. حرکت اجسام مانند مکعب و کره با سرعت‌های بسیار بالا شبیه‌سازی گردید. مکعب به صورت فشرده و چرخیده دیده شد و کره به شکل دیسک درآمد. این نتایج با استفاده از دوربین‌های فوق‌سریع و لیزرهای دقیق ثبت شد و به‌خوبی اثر ترل–پنروز را به تصویر کشید.[منبع]
دو بعدی شدن اجسام در درون سیاهچاله ها:
در برخی از نظریات فیزیکدانان اظهار می‌کنند که اگر یک جسم در داخل سیاهچاله قرار بگیرد بصورت دو بعدی یا مسطح میشود. در سال‌های اخیر، نظریه‌ی هولوگرافیک بودن سیاهچالهها توجه بسیاری از فیزیکدانان را به خود جلب کرده است. بر اساس این نظریه، سیاهچاله ممکن است یک پدیده‌ی واقعی سه‌بعدی نباشد بلکه اطلاعات آن تنها روی یک سطح دوبعدی ذخیره شده و تصویر سه‌بعدی آن به‌صورت هولوگرام به ما نمایش داده میشود. محاسبات جدید آنتروپی توسط گروهی به سرپرستی دنیل پرانزتی که از نظریه‌ی گرانش کوانتومی حلقه بهره برده‌اند، این دیدگاه را تقویت کرده‌اند. بر اساس این نتایج، ویژگی‌های سیاهچاله مانند آنتروپی به سطح آن وابسته‌اند، نه حجمش که به‌نوعی به دوبعدی بودن ساختار سیاهچاله اشاره دارد.
همچنین فیزیکدانان بر این باورند که اجسامی که وارد سیاهچاله می‌شوند، به جای حرکت در فضای داخلی سه‌بعدی، در نوسانات گرانشی سطح دوبعدی آن «گیر می‌افتند». در این مدل، دیگر نیازی به تصور درونی سه‌بعدی برای سیاهچاله نیست؛ چراکه اطلاعات تمام اجسام بلعیده‌شده می‌توانند در همان سطح دوبعدی باقی بمانند. این دیدگاه که اطلاعات اجسام داخل سیاهچاله به صورت دوبعدی بازنمایی میشود، راهی برای حل تناقض‌های میان نظریه‌ی نسبیت و مکانیک کوانتومی فراهم کرده است و به باور بسیاری، می‌تواند سرآغاز تحولی اساسی در درک ما از فضا، زمان و گرانش باشد.[منبع]
در سوره کهف آیه ۱۸ خداوند متعال فرموده اند:
وَیَوْمَ نُسَیِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَهً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا ﴿۴۷﴾و [یاد کن] روزى را که کوهها را به حرکت درمى آوریم و زمین را آشکار [و صاف] مى بینى و آنان را گرد مى آوریم و هیچ یک را فرو گذار نمى کنیم (۴۷)
در تفسیر علمی این آیه باید به این مساله افزود در صورتی که در میلیاردها سال آینده خورشید قبل از نابودی ماده جذب نماید یا کهکشان ما با یک کهکشان دیگر ادغام شود و در معرض سیاهچاله یک کهکشان دیگر قرار بگیرد، این حالت برای کره زمین رخ خواهد داد زیرا سیاهچالهها با یک سرعت نزدیک به سرعت نور حرکت می‌کنند و در صورتی که زمین را نیز جذب نمایند، زمین در لحظات پایانی با سرعت گرفتن به شکل مسطح در خواهد آمد، یک نقطه ظریف این آیه در این است که اشاره شده زمین را صاف می‌بینی و الزاماً به معنی صاف شدن زمین نیست بلکه به معنی دو بعدی شدن آن و انعکاس نور به بیرون از زمین است که نشانگر دقت در آیات قرآن کریم است.
در سوره النبا آیه ۱۹درباره شرح احوال قیامت نوشته شده است:
و آسمان گشوده میشود، و به صورت درهای متعددی در میآید(۱۹)و کوهها روان کرده شود و چون سرابى باشد(۲۰)
در این آیه نیز به روان شدن کوهها و کلمه “سراب”اشاره میشود،که نشانگر این است که بر اساس متن منتشر شده در سایت space این اجسام دو بعدی به نظر می رسند و می توانند سه بعدی نیز باشند.
