در سوره مبارکه التکویر در باره یکی از مراحل نابودی و مرگ زمین و قیامت به جوشان شدن دریا ها و بنا به بعضی از ترجمه ها به آتش گرفتن دریاها اشاره شده است،در این نوشتار قصد داریم به برسی سناریو مرگ زمین وتطبیق آن با این آیه بپردازیم:
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿سوره التکویر۶﴾
۱-فولادوند: دریاها آنگه که جوشان گردند
۲-انصاریان: و هنگامی که دریاها مشتعل و برافروخته گردند
۱-درباره ترجمه به این شکل که دریاها باید جوشان گردد باید به این مساله اشاره کرد که وجود دریاهای جوشان در فضا توسط دانشمندان کشف شده است و در سیاره هایی که فاصله ستاره آنها با سیاره آنها کم شده است و یا ستاره آنها به دلیل اینکه در مراحل پایانی زندگی خودش قرار دارد و در حال تبدیل شدن به یک کوتوله هستند و در نتیجه حجم آن زیاد شده است و در نتیجه فاصله ستاره و سیاره کم شده است به دلیل نزدیک شدن فواصل دمای هوا افزایش یافته و آب دریاها شروع به جوشیدن خواهد کرد.در منظومه شمسی ما نیز در زهره و عطارد به دلیل فواصل نزدیک آنها به خورشید و دمای هوای بالای انها آب بصورت مایع اغلب یافت نمی شود و آبهای این سیارات دائما در حال جوشیدن و تبخیر شدن است.حال این سناریور در باره مرگ زمین نیز صدق می کند همزمان با تبدیل شدن یک خورشید به یک کوتوله و افزایش دما در سطح زمین و یا کم شدن فاصله زمین و خورشید دمای هوای سطح زمین افزایش پیدا خواهد کرد و آبهای زمین شروع به جوشیدن خواهند نمود.برخی از پیش بینی های دانشمندان نیز می گوید که خورشید در طی یک میلیارد سال آینده دریاهای زمین را بخار خواهد نمود.[لینک]
در سیاره زهره به دلیل دمای سطحی آن که ۴۶۰ درجه است آب در سراسر سطح آن از بین رفته است و بصورت مایع یافت نمی شود[منبع]برخی از دانشمندان معتقد هستند که زهره در گذشته شبیه زمین بوده است و اقیانوس های مشابه زمین داشته است[منبع] ولی به مرور زمان آب سطحی آن به دلیل اثر گلخانه ای تبخیر شده است.
۲-در ترجمه دوم از مشتعل شدن و آتش گرفتن دریاها یاد شده استُ.این مساله نیز از دو سناریو قابل برسی است:
الف-پدیده آتش گرفتن سطح دریا پدیده ای است که هم اکنون نیز در زمان ما در حال رخ دادن است و به دلیل نشت نفت و یا برخورد شهاب سنگ سطح دریاها آتش می گیرد.تصویر زیر متعلق به آتش سوزی یک خطل لوله گاز در دریای مکزیک است در صورت فوران مواد مذاب از سطح دریا نیز ما شاهد چنین پدیده ای خواهیم بود.
ب-مورد بعدی این مساله است که در صورتی که زمین در حال نابودی باشد،آتش فشان ها زیاد شده و به دلیل فوران مواد مذاب از هسته زمین مواد مذاب در سطح زمین جاری خواهند شد و عملا بجای آب مواد مذاب در سطج زمین جریان خواهد داشت و این مساله نیز از دیدگاه علمی کاملا صحیح است و هم اکنون نیز دانشمندان موفق به مشاهده سیاراتی که مواد مذاب و یا ماگما در سطح آنها جاری می باشد شده اند.
در اصطلاح علمی دانشمندان به سیاره ای که سطح آن از مواد مذاب پوشیده شده است سیاره گدازه می گویند.سیاره های گدازه زمانی به وجود می آیند که یک سیاره یا بسیار جوان باشد و یا در یک مدار بسیار نزدیک تر از مدار زمین به دور ستاره خودش بچرخد.در صورتی که کره زمین در مراحل پایانی زندگی خودش از مدار اصلی خود منجرف شود و به خورشید نزدیک تر شود به دلیل نیروی جزر و مد ستاره سنگ های زمین شروع به ذوب شدن خواهند نمود و زمین به یک سیاره گذازه که سطح آن از ماگما پوشیده شده است مبدل خواهد شد و ترجمه و یا سناریو دوم قرآن نیز در این باره کاملا صادق است.
یک نکته نهایی این است که سناریو هر دو ترجمه قابلیت رخ دادن را دارد.با نزدیک تر شدن زمین به خورشید در ابتدا آب دریاها شروع به جوشیدن خواهد کرد سپس سنگ ها تبدیل به ماگما و مواد مذاب خواهد شد و سپس فعالیت های آتش فشانی افزایش پیدا خواهد کرد و ماگمای درون زمین شروع به فوران خواهد کرد.
