هم اکنون که شما در حال مطالعه این نوشته در شهر یا روستای خود هستید روستای شما یکی از دهها روستایی است که یک شهر می تواند داشته باشد و شهر شما یکی از ده هزار شهر روی زمین و کشور شما یکی از ۱۹۸ کشور کره زمین است.

اما کره زمین نیز در برابر عظمت جهان هستی حتی به اندازه دانه شن یکی از سواحل روی زمین نیز نیست زیرا خورشید ستاره ای که کره زمین به دور آن میچرخد تنها یکی از بین سیصد میلیون ستاره کهکشان راه شیری است و مساحت کره زمین برابر ۵۱۰٬۱۰۰٬۰۰۰ کیلومتر است که  اگر قرار باشد یک فوتون نور کل کره زمین را سفر بکند با توجه به سرعت نور که سیصد هزار کیلومتر در هر ثانیه است در عرض ۲۸ دقیقه کل کره زمین را سفر می کند.حال تصور کنید که قطر(دقت کنید نه مساحت) کهکشان راه شیری برابر با۱۰۵٬۷۰۰ سال نوری است(در حالی که کل مساحت زمین برابر با ۲۸ دقیقه نوری است) و فاصله خورشید تا زمین ۸ دقیقه نوری است.هر سال نوری هم معادل طی ۹٬۴۶۰٬۷۳۰٬۴۷۲٬۵۸۰٬۸۰۰ کیلومتر و سریع ترین فضای پیمای ساخت بشر در هر ثانیه ۷/۵ کیلومتر راه میرود در حالی که نور در هر ثانیه ۳۰۰ هزار کیلومتر راه می رود یعنی یک ثانیه نوری برابر ۴۰ هزار ثانیه زمینی و یک سال نوری برابر با ۴۰ هزار سال زمینی با مقایسه با قوی ترین فضا پیمای ساخت دست بشر است خودروهایی که ما در اختیار داریم با سرعت صد کیلومتر در ساعت ۱/۶ کیلومتر در دقیقه راه می روند در حالی که سرعت نور در یک دقیقه برابر با ۱۸ میلیون کیلومتر است!

(به اشکال حلقوی موجود در این پست دقت کنید در نهایت به آنها خواهیم رسید)

حال از کهکشان راه شیری بیرون می رویم کهکشان راه شیری بخش کوچکی از پانصد میلیارد کهکشان موجود در جهان هستی است،یعنی زمین در برابر راه شیری به اندازه یک دانه شن هم نیست و راه شیری در برابر کل جهان هستی هم یک دانه شن نیست.نکته بسیار جالب تر که گفته شد این است که کل این کهکشان ها تنها ۴ درصد از جهان ما را تشکیل میدهند و ۲۲ درصد آن از یک جسم مرموز بنام ماده تاریک و ۷۴ درصد آن از انرژی تاریک تشکیل شده اند که ماهیت آن برای بشر ناشناخته است.نقشه زیر با استفاده از اشعه ایکس از جهان قابل مشاهده ما ساخته شده است شکل نقشه حالت بیضوی یا حلقه ای شکل دارد.

اما نکته جالبتر اینجاست که همه مواردی که در بالا اشاره شد تنها جهان مشاهده شده ما را تشکیل میدهند و بعضی از دانشمندان نظریه هایی مبنی بر وجود جهان های موازی دارند و اظهار میکنند که ممکن است بی نهایت جهان های دیگر به موازات جهان ما وجود داشته باشد که هر کدام قوانین فیزیکی و موجودات خاص خودش را داشته باشد(که مبحث جهان های موازی در قرآن نیز رد نشده است به آیه اول سوره حمد مراجعه کنیدـشاید بهشت و جهنم نیز در جهان های موازی باشند)یعنی ما در حالتی شبیه بینهایت به توان بینهایت به سر میبریم و عظمت جهان هستی برای ما قابل درک نیست.

در حدیث شماره ۳۱۰ از رسول اکرم (ص) را درباره عظمت جهان هستی نقل شده است:

..و آسمان دنیا و آنچه در آن و بر آن است در برابر آنچه که بالای آنست همچون حلقه ای در بیابان خالی میباشد، و این دو آسمان در برابر آسمان سوّم همچون حلقه ای در بیابان تهی است و این سوّمی با آنچه در آن و بر آن است در برابر آسمان چهارم همچون حلقه ای در فلات تهی است. به همین منوال تا آسمان هفتم. و این هفت آسمان با آنچه در آن و بر آن است در برابر دریایی که از ساکنان زمین پوشیده شده، همچون حلقه ای در بیابان تهی است . و هفت آسمان و دریای پوشیده در برابر کوه سرد چون حلقه ای در بیابان تهی است.

یک نکته زیبا درباره این حدیث این است که تا کنون شکل رصد شده جهان ما حالت حلقوی شکل و بیضوی شکل دارد و اکثر کهکشان ها و کهکشان راه شیری ما نیز شکل حلقوی شکل دارد و همچنین بر طبق گفته برخی از فیزیک دانان ممکن است سیاهچاله ها که بریدگی هایی در فضا و زمان هستند و معمولا حالت بیضوی شکل دارند ‍راهایی برای سفر بین این جهان ها باشند.

نکته دیگر حدیث رسول اکرم(ص)می تواند دلیلی بر اثبات حقانیت شب معراج باشد زیرا دقیقا شکلی که از جهان دید با یافته های علمی مشابهت دارد و شکل کهکشان راه شیری و شکل توصیف شده از جهان بیضوی و حلقوی شکل با مشاهدات علمی امروز مطابقت دارد.و این توصیف دقیق نشانگر و موید این است که زمانی که بشر هیچ تلشکوپ و سفینه فضایی برای مشاهده فضا و شکل فضا در اختیار نداشت و در شبی که رسول اکرم(ص)به بالا عروج فرمودند همه عظمت جهانی هستی را مشاهده فرمودند.

منظور از بیابان نیز فضای خلا و یا فواصل بین ستارگان می تواند باشد که مانند بیابان خشک و خالی است.

در حدیثی از امام صادق(ع) آمده است:

گویا تو گمان می کنی که خداوند فقط این عالم را آفرید و بس و همچنین گمان می کنی که خداوند بشری غیر از شما نیافریده است؛ آری به خدا قسم!خداوند هزار هزار عالم و هزار هزار آدم آفرید و تو در آخر این عالم ها و آدم ها هستی…(صدوق،خصال،ج۲،ص۴۵۰؛بحارالانوار،ج۶۳،ص۸۲-۸۳)

منظور از هزار هزار همیشه در عرب عدد کثرت و بی نهایت بوده است که حضرت امام صادق(ع)به آن پرداخته است

از حضرت علی ( علیه السلام ) پرسیدند:

پیش از آدم ابوالبشر چه کسی بود ؟ حضرت علی فرمودند : ” آدمی دیگر ! خداوند ۱۰۰۰ عالم و ۱۰۰۰۰۰۰ آدم آفریده است و تو در آخرین عالم و سلسه ی آخرین آدمیان هستی ! ” ( کتاب روح و ریحان ، ص ۱۳۳)