دانشمندان به تازگی متوجه شده‌اند که جهان با سرعتی بسیار بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، در حال زوال است و حتی تاریخ دقیق این نابودی را نیز تعیین کرده‌اند. یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه رادبود هلند به این نتیجه رسیده است که تمامی ستارگان جهان تا یک «کوین‌ویجینتیلیون» سال دیگر خاموش خواهند شد؛ عددی معادل یک با ۷۸ صفر در مقابل آن!این کشف، زمان پایان جهان را به طور قابل توجهی کوتاه‌تر از پیش‌بینی‌های قبلی که عددی معادل ۱۰ به توان ۱۱۰۰ سال (یک با ۱۱۰۰ صفر) بود، نشان می‌دهد. به اعتقاد این محققان، فرآیندی که به مرگ جهان منجر خواهد شد، با پدیده‌ای به نام «تابش هاوکینگ» مرتبط است. بر اساس این پدیده، سیاه‌چاله‌ها به تدریج با انتشار تابش، به آرامی «تبخیر» شده و به هیچ تبدیل می‌شوند.
قبلاً تصور می‌شد که این پدیده تنها مختص سیاه‌چاله‌هاست اما پژوهشگران نشان داده‌اند که اجرام دیگری مانند ستاره‌های نوترونی و کوتوله‌های سفید نیز می‌توانند به شیوه‌ای مشابه سیاه‌چاله‌ها تبخیر شوند. هر دو نوع یعنی ستاره‌های نوترونی و کوتوله‌های سفید، مراحل پایانی چرخه حیات یک ستاره به شمار می‌روند. ستارگان بزرگ پس از انفجار به شکل ابرنواختر، به ستاره‌های نوترونی تبدیل می‌شوند، در حالی که ستارگان کوچک‌تر مانند خورشید ما به کوتوله‌های سفید بدل می‌شوند.
در سوره هود خداوند متعال فرموده اند:
فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَشَهِیقٌ ﴿۱۰۶﴾خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّکَ إِنَّ رَبَّکَ فَعَّالٌ لِمَا یُرِیدُ ﴿۱۰۷﴾وَأَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا فَفِی الْجَنَّهِ خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّکَ عَطَاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ ﴿۱۰۸﴾
و اما کسانى که تیره بخت شده اند در آتش فریاد و ناله اى دارند (۱۰۶) تا آسمانها و زمین برجاست در آن ماندگار خواهند بود مگر آنچه پروردگارت بخواهد زیرا پروردگار تو همان کند که خواهد (۱۰۷) و اما کسانى که نیکبخت شده اند تا آسمانها و زمین برجاست در بهشت جاودانند مگر آنچه پروردگارت بخواهد [که این] بخششى است که بریدنى نیست (۱۰۸)
نکته نخست در این آیه اعجاز عددی آن است که کشف دانشندان عدد ۱۰ به توان ۷۸ را نشان می دهد،در شماره آیات هم عدد ۷ مشهود است و هم عدد ۸ مشهود است.
نکته دوم عدد ۱۰ به توان ۷۸ تنها متعلق به کائنات و آسمان ما و شاید کائنات های بعد چهارم است،که خود این عدد هم رقمی نزدیک به بی نهایت است و تمام شدنی نیست،اما اشاره آیه به آسمان ها می باشد نه آسمان،حال به حدیثی از امام جعفر صادق مراجعه می نماییم:
ابو بصیر گوید نزد امام صادق ع بودم مفضل بن عمر وارد شد و گفت سوالی دارم ای پسر رسول خدا امام فرمود:بپرس ای مفضل، مفضل گفت منتهای علم عالم (امام) چقدر است ؟ امام فرمود: سوالی بس مهم و بزرگ نمودی آسمان دنیا در برابر آسمان اول نیست مگر همانند حلقه زره ای افتاده در بیابان و همچنین هر آسمانی در نزد آسمان دیگر و همچنین آسمان هفتم در نزد تاریکی و نه تاریکی در نزد نور و نه تمامی اینها در نزد هوا و نیست تمامی زمینها بعضی در بعضی و نه همانند تمامی اینها در نزد علم عالم یعنی امام (مگر) مانند یک مد (مد معادل صد و پنجاه وسه مثقال است)از خردل که آنرا محکم بکوبی و آب در آن ریخته و وقتی در آب مخلوط و رقیق شد انگشت در آن بزنی ویک انگشت بگیری و علم عالم در نزد علم خداوند نیست مگر مانند مدی از خردل که آنرا بحکم بکوبی و با آب مخلوط کنی و به مقدار سر سوزنی از آن برداری آن گاه حضرت فرمود کافی است ترا این بیان که کمی از آن بود و تو به اخبار امور(مربوط به امام) پی خواهی برد.(بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج ۲۵، ص: ۳۸۵)
حال به حدیثی از رسول اکرم (ص)در این رابطه می پردازیم:
حدیث پیامبر ص نیز در(الکافی (ط – الإسلامیه)، ج ۸، ص: ۱۵۳) نقل شده است که مضمون آن عظمت هر زمین در برابر زمین دیگر تا هفت زمین وهمینطور زمینها در برابر هفت آسمان و هفت آسمان در برابر کرسی وکرسی در برابر عرش که هر کدام به حلقه افتاده در بیابان بزرگ تشبیه شده اند .
حال مفهوم آیات در با دو حدیث تطبیق می دهیم،عدد ۱۰ به توان ۷۸ تنها به حلقه افتاده در بیابان اول دلالت می کند و هر جهان بر اساس احادیث مانند حلقه ای در بیابان یکی از جهان ها است،که این موضوع از یک سو بر مساله جهان های موازی نیز بطور کامل دلالت دارد،حال اگر عدد ۱۰ به توان ۷۸ را که به جهان ما دلالت می کند بر وسعت جهان های دیگر ضرب کنیم عدد بی نهایت به دست می آید،اما یک زیبایی در این آیات بکار رفته است و آن این است که در رابطه با جهنمیان در آیه ۱۰۷ نوشته شده است که “ تا آسمانها و زمین برجاست در آن ماندگار خواهند بود ” که این می تواند عددی باشد که جهنم تا آن پابرجا خواهد ماند که می تواند عدد ۱۰ به توان ۷۸ باشد.
در سوره ده(یونس) آیات ۷ و ۸ نیز که اعداد مشابهی دارند نیز به جهنم اشاره شده است:
إِنَّ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِینَ هُمْ عَنْ آیَاتِنَا غَافِلُونَ ﴿۷﴾ أُولَئِکَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ ﴿۸﴾کسانى که امید به دیدار ما ندارند و به زندگى دنیا دل خوش کرده و بدان اطمینان یافته اند و کسانى که از آیات ما غافلند (۷)آنان به [کیفر] آنچه به دست مى آوردند جایگاهشان آتش است (۸)
اما زیبا ترین قسمت ماجرا مربوط به سوره هود است که بعد از اینکه می فرمایند تا آسمانها و زمین برجاست در بهشت جاودانند مگر آنچه پروردگارت بخواهد پس از آن می فرمایند که بخششى است که بریدنى نیست (۱۰۸)،به این مفهوم که مفهوم بهشت بینهایت است، نکته جالب این است که بخش ” بخششی است که بریدنی نیست“برای جهنم بکار نرفته است، و شاید حتی جهنمیانی که قرآن از آنها به‌عنوان خالدین فیها ابداً نام‌برده است (اشخاصی نظیر هیتلر که میلیون‌ها نفر را به کشتن دادند و مانع از تولد و ادامه حیات میلیون‌ها انسان شدند)، نیز پس از سپری‌کردن یک عدد نزدیک بینهایت که معادل نفس‌هایی است که به نابودی کشانده‌اند با ازبین‌رفتن جهنم شاید آن را ترک خواهند نمود (که شاید خود این مسئله نیز به مفهوم ورود به بهشت نباشد) و احتمالاً جنس جهنم از یک ستاره بزرگ است که در نهایت نابود خواهد شد.
یک سوال آیا لذت‌بردن به هر قیمتی در زندگی هشتادساله دنیا ارزش به‌سربردن ۱۰ به توان ۷۸ سال در جهنم(رقمی نزدیک به بینهایت) را دارد؟
پادکست این متن،ساخته شده با هوش مصنوعی:
