در آیه ۶۵ سوره حج خداوند متعال اشاره کرده اند:
در این نوشته قصد داریم در تفسیر این آیه چند مسئله را مطرح کنیم:
الف – در جهان هستی همه‌روزه میلیاردها شهاب‌سنگ در فضا شناور هستند شهاب‌سنگ‌ها به اجرام آسمانی مختلف برخورد می‌کند که از جمله آن‌هایی توان به سیارات اشاره کرد شهاب‌سنگ‌ها توانایی ازبین‌بردن کامل حیات بر روی زمین را دارند بطور مثال گفته می‌شود شهاب‌سنگی که ۶۶ میلیون سال قبل به زمین اصابت کرد منجر به ازبین‌رفتن بسیاری از جانداران از جمله دایناسورها شد تصور کنید که زمین تحت بارانی از شهاب‌سنگ‌ها قرار بگیرد می‌تواند منجر به نابودی حیات و جانداران بر روی زمین شود.
ب-یک مورد دیگر اشعه های مضر شناور در فضا هستند که توان به اشعه ایکس و پرتوهای گاما اشاره نمود این امواج به‌اندازه‌ای قدرتمند هستند که می‌توانند حیات را از بین ببرند؛ اما به دلیل اینکه آفریدگار جهان مسئله را نیز مدیریت کرده است و زمین دارای یک میدان مغناطیسی و لایه ازن است، عملاً این اتفاق نمی‌افتد و هر شهاب‌سنگی که نزدیک زمین می‌شود از بین می‌رود و همچنین بنا تدبیر آفریدگار،زمین در مسیر شهاب‌سنگ‌های بزرگ قرار نمی گیرد، و یا شهاب‌سنگ‌های بزرگ به بنا به تدبیر خدواند متعال سمت زمین حرکت نمی‌کنند و در نقاط دیگری از فضا معلق هستند به زمین اصابت نمی‌کند و حیات از روی کره زمین محو نمی‌شود.
ج-علاوه بر شهاب‌سنگ‌ها اجرام دیگری نیز در آسمان هستند به طور مثال سیاه‌چاله‌ها با سرعت بسیار زیادی در آسمان در حال حرکت هستند و ستاره‌ها به همین شکل با سرعت بسیار زیادی در حال حرکت هستند؛ اما به دلیل اینکه خداوند این جهان را از روی نظم آفریده است در مدارهای خاصی در حال چرخش هستند به زمین اصابت نمی‌کنند و نیز درصورتی‌که دور از مدار در حرکت باشند باز به نزدیکی زمین نمی‌رسند.
۴ -یکی از زیبایی‌های خلقت زمین این است که در یک منطقه خشک و بی‌آب‌وعلف در فضا قرار دارد ممکن است از یک دیدگاه این موضوع یک مزیت محسوب نشود؛ اما در واقع یک مزیت برای حیات است،در صورتی که کره زمین در یک منطقه نسبتاً شلوغ قرار داشت ستارگان و سیاه‌چاله‌های بیشتری در اطراف ما بودند و اشعه ها و حرارت این ستارگان و مکش سیاه‌چاله‌ها حیات را بر روی زمین از بین می برد.
ه-اما یک مورد دیگر نیز وجود دارد و آن این است که یک نظریه به نام فروپاشی کوانتمی وجود دارد که به کوانتوم فیزیک مربوط می‌شود جهان می‌تواند در یک‌لحظه به دلیل اینکه هسته اتم‌ها از درون فروپاشیده شدند منجر یک فروپاشی کوانتومی شود و جرم خود را بر روی خود بریزد به طور مثال این اتفاق در مقیاس کوچک‌تر در درون ستاره‌های در حال مرگ رخ می‌دهد و این ستاره‌ها به درون خود فرومی‌ریزند و تبدیل به سیاه‌چاله می‌شود این مرگ کوانتومی توسط فیزیک‌دانان نیز برای جهان هستی متصور شده است که به فروپاشی بزرگ نیز معروف است، درصورتی‌که جهان هستی هیچ خالقی نداشت که آن را کنترل کند، در یک‌لحظه امکان فروپاشی همه چیز متصور بود.
باید به این موضوع اشاره نمود که عملاً در جهانی که وجود آفریدگار را متصور نشویم هر ثانیه امکان نابودشدن دسته‌جمعی ما وجود دارد، اما این اتفاق نمی‌افتد، شما به این سوال پاسخ بدهید چرا؟
برای گوش دادن به این نوشته می توانید از فایل زیر استفاده کنید.
(این فایل صوتی با کمک هوش مصنوعی تولید شده است)
برای دسترسی به این نوشته با فورمت های مختلف بروی آیکون ها کلیک کنید.
