در عمق کهکشان‌ها، ابرهای وسیع و متراکمی از گاز و گردوغبار وجود دارند که گاهی به حدی بزرگ و متراکم می‌شوند که نیروی گرانش آن‌ها فرایند همجوشی هسته‌ای را آغاز می‌کند؛ فرایندی که در نهایت به تولد ستارگان منجر می‌شود. این نواحی که به آن‌ها «مهدکودک‌های ستاره‌ای» یا Star Nursery گفته می‌شود، سرشار از هیدروژن، هلیوم و غبار کیهانی هستند. در جای دیگری از قرآن، این مناطق به‌عنوان “ستون‌های روشن” توصیف شده‌اند که به طور شاعرانه به ساختارهای عظیم گاز و غبار اشاره دارد که مانند ستون‌هایی در فضای بی‌پایان ایستاده‌اند و درون آن‌ها ستارگان تازه‌متولد می‌شوند.
یکی از شناخته‌شده‌ترین نمونه‌های این مهدکودک‌ها، «ستون‌های آفرینش» (Pillars of Creation) است که برای نخستین‌بار در سال ۱۹۹۵ توسط تلسکوپ فضایی هابل به تصویر کشیده شد. در این تصویر، توده‌های متراکمی از گاز و گردوغبار مشاهده می‌شود که محل شکل‌گیری ستارگان جوان هستند؛ لکه‌های قرمزرنگی که در لبه برخی از این ستون‌ها دیده می‌شوند، ستارگانی هستند که تنها چند سال از تولدشان می‌گذرد. اکنون، با استفاده از فناوری پیشرفته‌تر، تلسکوپ فضایی جیمز وب توانسته است این تصاویر را با وضوح و دقت بی‌نظیری بازسازی کند و جزئیات بیشتری از فرایند تولد ستارگان را در دل این ستون‌های اسرارآمیز نمایان سازد.
خداوند متعال در سوره مبارکه البروج فرموده اند:
سوگند به آسمان آکنده ز برج (۱)
