درباره منشأ آب بروی زمین سه نظریه اصلی وجود دارد؛

نظریه اول این است که آب از فضا توسط دنباله‌دارها به زمین حمل شده است و پس از تشکیل زمین در۴/۵میلیارد سال قبل دنباله‌دارها با برخورد به سطح زمین باعث سردتر شدن کره زمین و تشکیل دریاها و اقیانوس‌ها شده‌اند،به عدد۴/۵دقت کنید.

دنباله‌دارها گلوله‌های برفی کیهانی هستند که از گازهای منجمد و برف و گردوغبار تشکیل شده‌اند و بزرگی آنها گاهی به‌اندازه یک شهر بزرگ است. بخش قابل‌توجهی از آب منظومه شمسی را دنباله‌دارها تشکیل می‌دهند بسیاری از دانشمندان معتقد هستند که بخش قابل‌توجهی از آب اولیه اقیانوس‌ها را دنباله‌دارها تشکیل می‌دهند [۱]

نظریه دوم نیز می‌گوید که ضعیف‌تر است آب توسط فعل و انفعالاتی در داخل کره زمین تشکیل شده است، ولی نظریه دوم نیز تأکید می‌کند که مواد آلی سازنده آب و حیات (مخصوصاً هیدروژن) توسط شهاب‌سنگ‌ها به زمین آمده‌اند. یعنی در این نظریه نیز منشأ هیدروژن که عنصر اصلی تشکیل‌دهنده آب است فرازمینی است.

نظریه سوم نیز که پذیرفته‌شده‌تر است می‌گوید بخش اعظم آب زمین (حدود هفتاد درصد) توسط شهاب‌سنگ‌ها به زمین حمل شده‌اند و بخشی از آن نیز توسط فعل و انفعالاتی در داخل خود کره زمین تشکیل شده است.

دلیلی که برای اینکه اثبات شود دنباله‌دارها آب را با خود به کره زمین حمل کرده‌اند مشاهدات متعدد از دنباله‌دارهای حاوی آب در فضاست مثلاً دنباله‌دار هارتی۲ طولی در حدود دو کیلومتر را دارد و مقدار قابل‌توجهی از آب سبک را که در اقیانوسی زمین یافت می‌شود را دارا است. [۲]

درسوره کهف آیه ۴۵ نوشته شده است که:

وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا کَمَاءٍ أَنْزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِیمًا تَذْرُوهُ الرِّیَاحُ وَکَانَ اللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ مُقْتَدِرًا ﴿۴۵﴾

زندگی دنیا را برای آنها به آبی تشبیه کن که از آسمان فرو می‏فرستیم، و به وسیله آن گیاهان زمین، سرسبز و درهم فرو می‏روند، اما بعد از مدتی می‏خشکند، به گونه‏ ای بادها آنها را به هر سو پراکنده می‏کنند، و خداوند بر هر چیز توانا است.(۴۵)

به شباهت شماره آیه با عددی ۴/۵که در ابتدا اشاره شد دقت کنید.

حال ممکن است که این ابهام به این آیه گرفته شود که مفهوم این آیه تنها به باریدن باران اشاره دارد؛ ولی واژه باران در عربی “تمطر”است و نوشته نشده است که می بارانیم یا باران را نازل کرده‌ایم و در این آیه از واژه ءٍ أَنْزَلْنَاهُ استفاده کرده است که این واژه در سوره قدر نیز برای نزول قرآن استفاده شده است ولی از واژه أَصَابَ به معنی باران یا فرستادن باران در سوره بقره آیه ۲۶۴ و سوره روم آیه ۴۸ و از واژه وَأَمْطَرْنَا به معنی می بارانیم یا باران می‌فرستیم (که معمولاً به باران سنگ اشاره دارد) در آیه ۱۷۳ سوره شعرا آیه ۵۸ سوره نمل استفاده شده است. در این آیه از واژه انزلنا استفاده شده است که واضح است که خداوند قرآن را نیز از آسمان کره زمین نازل نکرده است.

مورد بعدی این است که فروفرستادن با فرستادن دارای تفاوت های اساسی است و می تواند به مفهوم از بیرون فرستادن باشد که در باره منشا آبهای زمی نیز صدق می کند.

منابع این متن:

Comets and Meteorites, Water in[۱]

Is Earth part comet?[۲]

برای دانلود این نوشته با فورمت PDF کلیک کنید

.دیدگاه قرآن کریم درباره منشا آبهای کره زمین