همانطور که می دانید هر چقدر که از سطح زمین دور بشویم و ارتفاع بیشتری بگیریم تراکم اکسیژن کمتر میشود مثلا در ارتفاع ۳۰۰ متری از سطح دریا اکسیژن به اندازه کافی وجود ندارد،کوهنوردانی که وارد ارتفاع ۴۵۰۰ تا ۴۸۰۰ متری سطح زمین میشوند به دلیل کمبود اکسیژن دچار تنگی نفس میشوند و از ارتفاع ۷۵۰۰ متر به بعد احساس تنگی نفس به احساس خفه شدن تغیر پیدا میکند و از ارتفاع ۱۵۰۰۰ متر به بعد بدن انسان توانایی تحمل فشار کمبود اکسیژن را ندارد و رفته رفته تا لایه ازون از غلظت هوا کاسته و فشار بیشتر میشود و از جو زمین به بالا اکسیژنی برای تنفس وجود ندارد.

حال فضا نوردی که وارد فضای بیرون از جو شده است که هیچ اکسیژنی در آنجا وجود ندارد عوارض متعددی متوجه بدن وی است از جمله رقیق تر شدن خون[۱]که به نوعی با انسان احساس فشار دست میدهد و حال اگر فضانوردی بدون اکسیژن در بیرون از جو زمین رها شود در عرض ۱۵ ثانیه ریه ها منبسط و پاره میشوند[۲]همچنین حضور در بیرون از جو عوارض جانبی مانند تاثیرات سو بروی سیستم ایمنی بدن ماهیچه ها و استخوان و اثرات روانی را در پی دارد.[۳][۴]

نمودار زیر میزان تراکم هوا با افزایش ارتفاع از سطح زمین را نشان میدهد.[۵]

همانطور که مشاهده میکنید با افزایش ارتفاع از تراکم هوا کاسته میشود مثلا در ارتفاع ۰ کیلومتر تراکم هوا ۱/۲ در ارتفاع حدودا ۴ کیلومتر چگالی هوا ۰/۸ در ارتفاع ۱۰ کیلومتر چگالی هوا ۰/۴ در ارتفاع ۱۵ کیلومتر از سطح زمین چگالی هوا ۰/۲ و در ارتفاع ۲۰ کیلومتر از سطح زمین چگالی هوا حدودا ۰/۱ است،چگالی در این مورد به میزان تراکم مولکول های اکسیزن در سطح متر مربع گفته میشود.

در سوره العنام آیه ۱۲۵ نوشته شده است:

منابع:
[۱]عوارض جانبی سفر به فضا کشف شد
[۲]بدون لباس های محافظ و تجهیزات لازم در فضا برای بدن انسان چه رخ می دهد؟
[۳]Space Flight and Its Effects on The Body
[۴]در فضا دقیقاً چه اتفاقی برای بدن انسان رخ می دهد؟
[۵]An experimental study of Wind Data of a Wind Farm in Kosovo